We staan er niet bij stil als we een pak zout kopen in de winkel, maar zout is onontbeerlijk voor de mens. Steden en beschavingen dankten hun rijkdom aan de aanwezigheid van en de handel van zout. Salzburg, Tuzla in Bosnië ( Tuz is Turks voor zout). De zoutmijnen van Wieliczka in Polen waren reeds in vorige eeuwen toeristische bestemmingen die grootheden zoals Goethe en koningen van alle Europese vorstenhuizen bezochten. Zelfs nu nog brengen karavanen kamelen zout van de Taoeni zoutlagen in de Sahara 700 km verder naar Timboektoe in Mali. Vandaar wordt het zout per boot getransporteerd naar buurlanden waar het zout gebruikt wordt als likstenen voor het vee. Voor de onafhankelijkheid bewaakte het Vreemdelingenlegioen de karavanen die tot 2000 kamelen, elk geladen met 150 kg zout, telden tegen bandieten. Toen Palestina in de jaren 30 van vorige eeuw nog een Brits protectoraat was, moest het Brits leger optreden tegen Bedoeïen die zout smokkelden van de Dode Zee naar Jeruzalem. De aanwezigheid van zout en de controle op de zouthandel was een voorwaarde voor het ontstaan en de bloei van ..

wordt vervolgd.

Holi is zonder twijfel het kleurrijkste festival in India. Jaarlijks na de volle maan van de maand Phalunga ( februari of maart volgens onze kalender) wordt het begin van de lente gevierd, de overwinning van het goede over het kwade, leven over dood. Kinderen en volwassen, vrouwen en mannen, zonder onderscheid van kaste of stand bekogelen elkaar met gekleurd poeder (gulal) en water. Elke kleur heeft een symbolische betekenis: rood symboliseert de overwinning van het goede over het kwade, groen staat voor hoop en vertrouwen in de toekomst. Volgende de mythologie was Holika de zuster van de demoon Hiranyakashyap die zich de heerser van het universum achtte. Zijn zoon Prahalad geloofde echter in Vishnu en dat zinde Hiranyakashyap niet. Hij wilde zijn zoon vermoorden maar alle pogingen mislukten. Beschermd door Vishnu, overleefde Prahalad op miraculeuze wijze een ....

wordt vervolgd

 

Naadam in Ulaan Baatar
Dagelijks leven in volkswijk van Dakar
1
Zout
Holi in India
1
Mijn gastheer Lamine die aan de kost probeert te komen als timmerman maakt bedden op bestelling. Zijn laatste opdracht kreeg hij drie maanden eerder. Sindsdien probeert hij de eindjes aan elkaar te knopen door bij fortuinlijkere collega’s bij te klussen. Gids spelen voor een toerist is dan ook een buitenkans, zeker als hij die toerist ook nog logies kan aanbieden. Lamine betaalt 6000 CFA (Communauté Financière Africaine) francs ( 100 CFA = 1 Franse frank) huishuur voor zijn kamer die juist groot genoeg is voor een bed en een nachttafeltje en nog eens 12 000 CFA voor een kamer van 5 meter op 4 meter waar zijn echtgenote, zijn grootmoeder, een nicht en de 4 kinderen wonen. Geld voor elektriciteit is er niet, water moet gehaald water op de hoek van de straat en voor de sanitaire behoeftes zijn er 2 latrines die tegelijk dienst doen als wasplaats en toilet voor een 100-tal mensen. Het droge seizoen is net begonnen, gelukkig maar want het kamertje lijkt me niet echt « waterdicht » te zijn. Ik hoop alleen dat de gaten en kieren niet groot genoeg zijn voor de ratten die ik ‘s nachts over de golfplaten hoor tippelen.

Tussen de vergeelde posters van Bob Marley en Pamela Anderson hangen foto’s van verschillende marabouts. Deze religieuze leiders spelen een belangrijke rol in het dagelijkse leven van de Senegalees. Zo rijdt er in Dakar geen enkele car rapide, een bestelwagen die omgebouwd is tot een bus en waarin tot 30 mensen « openbaar » worden getransporteerd, rond waar naast de foto van de vriendin van de chauffeur geen foto van zijn marabout hangt. Hun invloed reikt tot ieder aspect van de Senegaleze samenleving. Toen Lamine me naar de training van enkele worstelaars meenam, viel er geen enkele atleet te bespeuren. Het was Lamine ontgaan dat het vrijdag was. In plaats van te trainen, brengen de atleten dan een bezoek aan hun marabout om een gunstige afloop van hun kamp ‘s anderendaags af te smeken. Ook voor de uitschakeling van het Senegalese nationale voetbalelftal tijdens de kwalificaties voor het wereldkampioenschap in 1998 had Lamine een « logische » verklaring. Diverse trainers die het nationale elftal wilden trainen, hadden hun marabout gevraagd ervoor te zorgen dat Senegal zich niet zou plaatsen voor de eindronde ....

wordt vervolgd

00
Tussen 11 en 13 juli herdenken de Mongolen de revolutie van 1921 toen de Chinezen en Witrussen werden verdreven en Mongolie een “onafhankelijke” Communistische Republiek werd. Eigenlijk herdenken de Mongolen tijdens deze Naadam een verder verleden, toen Mongoolse krijgers gevreesd werden van Peking tot Bagdad, van Moskou tot Caïro. Djengis Khan verenigde diverse Mongoolse stammen en veroverde een wereldrijk dat zich uitstrekte over grote delen van Azië, het Midden-Oosten en Oost en Centraal-Europa. Met hun superieure bogen konden de Mongolen doelen treffen tot 250 meter ver, dubbel zo ver als de bogen van hun tegenstanders. Elke ruiter had 5 paarden ter beschikking zodat de Mongoolse krijgers gemakkelijk in enkele maanden duizenden kilometers konden afleggen. Tijdens de naadam van Ulaan Baatar, de Mongoolse hoofdstad, meten Mongolen uit de wijde regio zich met elkaar in paardenraces en boogschieten. De derde discipline en meest populaire is het Mongools worstelen waarbij de worstelaars de grond niet mag raken. De worstelwedstrijden vinden plaats in het grote stadium van Ulaan Baatar in aanwezigheid van de president, duren 3 dagen en worden rechtstreeks op televisie uitgezonden. De worstelkampioenen zijn echte nationale helden.

De paardenraces vinden plaats op de Jarmag-steppe net buiten de hoofdstad. De aankomstzone verandert dan in één groot kamp waar de winnaars van 4 pre-naadams paardenraces hun tenten op slaan. De week voor de grote naadam trekken de deelnemers met hun paarden en families naar Ulaan Baatar. De ruiters zijn kinderen, vaak niet ouder dan 7 jaar. Niet zelden zijn ze zo klein dat ze op hun paard moeten worden geholpen. De afstanden van de races variëren van 10 km voor de tweejarigen tot .....

wordt vervolgd